Alex Lahey over Springsteen, Parton en haar eigen verslavende grunge doo-wop

Oneerbiedig gezegd klonk Lahey op haar eerste EP als een rusteloos meisje met een gitaar. Haar eerste album lijkt gemaakt door een gitaarband met een zelfverzekerde frontvrouw. Op 'I Love You Like A Brother' (matdatum: 6 oktober) neemt Lahey bijna alle gitaarpartijen voor haar rekening, evenals het gros van de percussie, toetsen en op een paar nummers bas. "Ik zing pas een paar jaar, ik ben groot geworden met instrumenten. Ik leerde spelen op alles waarop ik beslag wist te leggen."

Op de dag dat Lahey werd aangemoedigd om een album te maken (in plaats van een beoogde tweede EP) toog ze naar een platenzaak en koos daar voor het debuut van een van haar grootste inspiratiebronnen: 'Greetings from Asbury Park, N.J.' van Bruce Springsteen. "Help me, Bruce", dacht ze toen in al haar onzekerheid. Springsteen was net als Lahey 24 jaar toen hij dat album uitbracht. "Luisteren naar die plaat was het moment waarop ik dacht: dit is vet en alles komt goed."

"Toen ik 19 werd, dacht ik aan Adele die op die leeftijd al haar album '19' uitbracht. En Lorde? Zijn zij wonderen der natuur ofzo. Maar, ik heb geleerd dat je je eigen race moet rennen. En het is geeneens een wedstrijd, je moet doen wat goed voor jou is op het moment dat jij daar klaar voor bent. Ik maak pas sinds twee jaar muziek als soloartiest, iemand moest me daartoe aanmoedigen, ik was er zelf nog niet klaar voor om die stap te nemen."

Lahey zegt ernaar te streven om net zulke emotional intelligence als Springsteen en haar andere grote voorbeeld Dolly Parton in haar muziek te verwerken. Ze zegt in het dagelijks leven iemand te zijn die niet om de hete brei heendraait. "Ik wil graag bereiken dat die directheid zijn weergave vindt in m'n muziek. Springsteen en Parton zijn ook heel erg in touch met hun eigen ervaringen."

Waar Springsteen zong 'I check my look in the mirror / I wanna change my clothes, my hair, my face', daar zingt Lahey 'When i walk past shiny surfaces, i don't like being me'.

Als ze zingt 'I've gained weight and I drink too much / Maybe that's why you don't love me as much' herkennen we de hand van Parton. Zo ook in het erg The Vaccinesiaanse titelnummer 'I love you like a brother' dat, zoals uit de tekst overduidelijk blijkt, over haar broer gaat. 'Mothers, fathers don't last forever / We don't get a choice, so let's stick together.'

Toen ze de titel bedacht, was Lahey zich meteen erg bewust van de dubbele lading. Het is tongue-in-cheek op z'n Dolly Partons. "Omdat je dat ook kan zeggen tegen een vriend die opeens de liefde aan je verklaart. Als je dan tegen iemand zegt 'maar ik hou van je als van een broer', zal hij gebroken zijn."

De tekst van 'Backpack' is net zo dubbel. 'It's hard for me to put my arms around you when your backpack's on.' "Toen ik dat schreef bedoelde ik dat 100 % letterlijk omdat de jongen met wie ik toen omging altijd met rugzak rondliep. Maar ik had ook altijd het gevoel dat hij 'm zou smeren. Hij was niet bepaald geaard, hij had een reputatie van de ene naar de andere plek te dartelen. Het lukte me niet om hem bij me te houden."

Lahey kijkt erg uit naar haar eerste optredens in Nederland, op zaterdag 28 oktober in Amsterdam tijdens London Calling en een dag eerder in V11 in Rotterdam. Haar album is dan nog geen maand uit, ze zegt zich er erg van bewust te zijn dat je maar één keer in je leven een debuut kan uitbrengen. Een magische tijd die nooit zal terugkeren. "Het wordt echt tijd dat ik Springsteens boek ga lezen, hij schijnt mooi te schrijven over die tijd."

Tekst door: Fedde Wiersma