Bewilder

be-wil-der: cause (someone) to become perplexed and confused

Bewilder duidt op het woord ‘wildernis’, een toestand waar zanger Maurits Westerik zo’n twee jaar geleden in verkeert. Hij heeft bergen ideeën en stapels liedjes. Vrienden aan wie hij het laat horen, stellen direct voor om er als band mee aan de slag te gaan. Zo gezegd, zo gedaan. Vanuit het Excelsior-label worden ze direct naar het buitenverblijf op Vlieland verwezen. Daar worden met producer Henk Jonkers (Hallo Venray) eerst demo’s opgenomen en later ook een heel album.

De liedjes eindigen nooit zoals ze zijn begonnen. ‘Ze zijn zo onheilspellend als de eerste slok van je favoriete cocktail. Het voelt vertrouwd, maar het loopt alleen net even anders af,’ licht Westerik toe. ’Tot op heden hebben we nog niet één optreden hetzelfde gedaan.’ Het blijft altijd enerverend. En anders zorgt producer Jonkers daar wel voor. Voor de folky prachtballad So It Goes stuurt hij Westerik de studio uit, om het nummer in te zingen in een andere ruimte om aldus oogcontact met de band te vermijden. Dat zorgt hoorbaar voor extra opwinding.

Bewilder staat voor onverwachte wendingen, je weet vooraf nooit hoe het afloopt. Dat past ook goed bij de Twin Peaks tic die alle bandleden met elkaar delen, en die zich muzikaal uit bij de soms zacht glooiende synthesizerpartijen van Arjen de Bock. Alsof soundtrack componist Angelo Badalamenti mee gluurt over zijn schouders. De andere bandleden, drummer Bram Hakkens, bassist Jeroen Overman en gitarist Arjan Kamphuis voegen de elementen swing en rock toe aan de intrigerende spanningsboog.