What's on
Jokenali rangkai pakai van jogja noise bombing john yingling

A Night In Indonesia: Kande, Filastine & Nova, Boi Akih e.a.

A Night In Indonesia: Kande, Filastine & Nova, Boi Akih e.a.

vrijdag 16 juni 2017

vrijdag 16 juni 2017

In Paradiso - Main Hall

Doors: 19:00, Main programme: 20:00

CJP, Studenten (geldige pas tonen a/d zaal): 18,- incl. daglidmaatschap, HF Young (geldig ID tonen a/d zaal): 19,-

Line up: Filastine & Nova, Kande, Boi Akih & guests, Jogja Noise Bombing, Senyawa en Sekan (Jiwa Jiwa)
A Night in Indonesia, in de drie zalen van Paradiso, is een festival op zich, met het beste uit de underground en de meest intense live performers die er te vinden zijn tussen Yogyakarta en Amsterdam. In navolging van A Night Under Eastern Skies (Holland Festival, 2015), laten deze optredens zien hoe Indonesische muzikanten traditionele elementen incorporeren in pop, folk, noise of elektronica. Zo combineert de band Kande uit Banda Aceh klassieke Islamitische percussie met westerse gitaren en zang in het Acehs. Het Javaanse duo Senyawa maakt akoestische metal met traditionele zang van het eiland Sulawesi, waar zanger Rully Shabara opgroeide. Filastine, met zangeres Nova Ruth uit Malang zorgen voor de rauwste en meest geëngageerde electronic post-folk van het moment. Ten slotte zal Sekan (Jiwa Jiwa) een dj-set verzorgen met de lekkerste Indonesische disco, funk en boogie. Dit is een programma van het Holland Festival.
Filastine bestaat sinds 2010 uit de Amerikaanse drummer, componist, producer en videokunstenaar Grey Filastine en de Javaanse zangeres en ontwerper Nova Ruth. Voor hij in 2006 onder de naam Filastine ging werken, trad Grey op met de Infernal Noise Brigade, een guerilla straatorkest dat opdook bij grootschalige protestdemonstraties tegen de machtigen en rijken der aarde. Hij leidt een nomadisch bestaan en heeft overal op de wereld omgevingsopnamen gemaakt en ritmes bestudeerd. Tijdens een van die reizen ontmoette hij Nova Ruth, de helft van de Indonesische rapband Twin Sista. Sindsdien opereren ze als duo. Ruth heeft een brede muzikale achtergrond. In haar jeugd zong ze gospels en reciteerde ze koranverzen in moskeeën. Daarnaast speelt ze gamelan. Als duo is Filastine trouw gebleven aan Grey’s activistische verleden. Ze brengen albums uit met titels als Loot, Dirty Bomb en Burn It. De muziek van Filastine combineert eigentijdse elektronische beats met omgevingsgeluiden, zang, slagwerk en akoestische snaarinstrumenten. Grey omschrijft de stijl als ‘bass music uit een toekomst waarin de wereld gekanteld is, de geografisch bepaalde muziektradities een remix ondergaan hebben, en een nieuw stadsgeluid vorm gekregen heeft door ritmepatronen uit het Midden-Oosten en meanderende melodieën uit Azië.’ Naast muziek gebruikt Filastine video, vormgeving en dans als universele talen om hun visie uit te dragen. Sinds kort werkt Filastine met 4RRAY, een live AV-systeem waarmee Grey met speciaal voor hem ontworpen software projecties op meerdere schermen kan bedienen als onderdeel van een krachtige, filmische performance. Ze spelen een show met dansers en extra muzikanten die ze voor het Holland Festival ontwikkeld hebben.
De muziek van Kande kent vele invloeden, zoals 16e-eeuws soefisme en hedendaagse rock. De band is afkom­stig uit Banda Atjeh, de hoofdstad van de provincie Atjeh op Sumatra, gelegen op de uiterste noordpunt van het eiland. Hun herkomst is terug te horen in het gebruik van traditionele, typisch Atjehese lijsttrommels. De voorman van de band, Rafly Kande, komt oorspronkelijk uit Singkil, in het zuiden van de provincie. In de jaren tachtig was hij een gevierde rockster. Een bezoek aan een moskee heeft, naar verluidt, een omslag betekend in zijn loopbaan. Hij voelde zich geroepen tot een diepere beleving van de Islam. Dat heeft grote invloed gehad op zijn muziek. De nummers die hij met Kande zingt gaan over vrede, milieu en religie in tijden van hevige conflicten. Eind 2004 stierf een van de leden van zijn band in de tsunami die het noorden van Sumatra trof na een onderzeese aardbeving in de Indische Oceaan. Met zijn band Kande trad hij het volgende jaar op in kampen voor mensen die door de natuurramp dakloos geworden waren, om hen een hart onder de riem te steken. Ook speelden ze in benefietconcerten om geld voor de daklozen in te zamelen. Rafly werd benoemd tot Atjeh Peace Ambassador en is sinds senator namens Atjeh in Jakarta.
Jogja Noise Bombing is een collectief van noise- en elektronicamuzikanten, maar ook een serie festivals en evenementen. Drijvende kracht is Indra Menus, afkomstig uit de punkscene van Jogjakarta. Menus speelt in noise band To Die en runt een eigen platenlabel: Relamati Records. In 2009 start hij Jogja Noise Bombing, omdat er in de stad nauwelijks podia zijn voor de muziek die hij en geestverwante musici maken. Als antwoord daarop begint hij concerten te organiseren in de openbare ruimte. Op de campus van een universiteit, naast een sportschool, in voormalige fastfoodrestaurants, in ondergrondse parkeergarages. Elke plek is goed, als ze er maar stroom kunnen aftappen. Het collectief werkt als een magneet op de verschillende experimentele muziekcircuits in de stad, maar ook ver daarbuiten. Naast muzikanten trekt het collectief kunstenaars aan, maar ook technici zoals Lintang Radittya die, opnieuw met de doe-het-zelf instelling van de punk, synthesizers bouwt voor groepen die in Indonesië opereren. Behalve concertavonden met optredens van meerdere bands, organiseert Jogja Noise Bombing festivals waarin behalve plaatselijke groepen ook acts uit de Verenigde Staten en Azië te horen zijn. In de kelder van Paradiso is een van hun excessieve improvisatieconcerten mee te maken. De groep opent de avond in de Grote Zaal met een korte compositie voor synthesizerorkest, die ze uitvoeren met de deelnemers van hun workshop ‘Synthesizer bouwen’.
De kern van Boi Akih wordt gevormd door vocaliste Monica Akihary en componist en gitarist Niels Brouwer. De Molukse achtergrond van Akihary speelt een belangrijke rol in het werk van het duo. Ze schrijft haar teksten in de taal van haar vader, het Haruku. Akihary heeft in haar zang grote affiniteit met jazz. Dat is ook het genre dat Niels Brouwer als gitarist studeerde aan het conservatorium van Hilversum. In concerten werkt Boi Akih vaak samen met musici uit het Nederlandse circuit van geïmproviseerde muziek, zoals cellist Ernst Reijseger, bassist Ernst Glerum, trombonist Wolter Wierbos en drummer Onno Govaert. Hun meest recente album Liquid Songs is gebaseerd op een traditie van de Molukken. Oude verhalen worden aangepast aan de huidige tijd. Vloeibare verhalen noemen ze die. Dat proces geven ze een muzikale vorm met basklarinettist Tobias Klein en klassiek geschoold slagwerker Ryoko Imai. In de kleine zaal van Paradiso brengt Boi Akih met deze twee musici Controlling the Swing, een concert over de haat-liefde verhouding tussen Indonesië en Nederland, waarin Molukse melodieën, improvisatie, noise en andere klanken bij elkaar komen. Speciale gasten zijn de Balinese gamelanspeler I Made Subandi, vredesactivist en schrijver Rudi Fofid uit Ambon-Stad, en Lintang Radittya van Jogja Noise Bombing. Bijzonder in dit concert is dat een Javaan, een Balinees en een Molukker het podium delen.
Het duo Senyawa, afkomstig uit Jogjakarta, bestaat uit Rully Shabara en Wukir Suryadi. Zanger Shabara groeide op in Sulawesi. In zijn zang gebruikt hij uitzonderlijke technieken uit de vocale tradities van het eiland, maar ook het grommen en grunten uit de metal. Suryadi bespeelt zelfgebouwde instrumenten met namen als ‘Garu’, ‘Bambu Wukir’ en ‘Akar Mahoni’. De Bambu Wukir is geïnspireerd op buisciters van eilanden in het oosten van Indonesië: een cilinder van bamboe waar snaren langs gespannen zijn. Het instrument kan scherp percussieve en delicaat tinkelende geluiden voortbrengen. De Akar Mahoni, die door meerdere muzikanten tegelijk kan worden bespeeld, is gemaakt van een enkele wortel van de mahonieboom, en combineert hals en snaren van een elektrische gitaar met repen leer voor bastonen, twee theremins en een synthesizer. Suryadi heeft het instrument ontworpen met meerdere bouwers, onder wie Lintang Radittya. Tijdens optredens gebruikt het duo doe-het-zelf elektronica om het geluid van zang en instrumenten live te bewerken. Terwijl Indonesische tradities de basis vormen van hun muziek, gebruiken ze speeltechnieken uit experimentele genres om zo een volstrekt eigen geluid te creëren. Ze spelen samen sinds 2010, toen Shabara tijdens een festival in Jogjakarta uitgenodigd werd om het podium te delen met Suryadi die op dat moment aan het optreden was. Vier dagen later hadden ze al de nummers opgenomen die op hun eerste album zouden komen. Ze hebben gespeeld met grote namen uit een internationaal circuit van improviserende musici, zoals Keiji Haino, Otomo Yoshihide, Trevor Dunn, Oren Ambarchi en David Shea.
Jiwa Jiwa is het label en platform van Michiel Sekan, een dj uit Amsterdam, die onder zijn familienaam Sekan draait. Hij is half Indonesisch en is altijd op zoek naar nauwelijks bekende, zeldzame en vrijwel onvindbare muziek uit de archipel: funk, soul, disco, boogie, en alles wat zich buiten de grenzen van die genres beweegt. Zijn reizen door het land van zijn voorouders hebben in hem de behoefte gewekt om de bijzondere klanken die hij opdiept te delen met de wereld. Jiwa Jiwa is de Indonesische meervoudsvorm van Jiwa, wat geest of ziel betekent. Met zijn werk wil Sekan muziek met een ziel verspreiden, muziek die de ziel kan verrijken en troosen. Afgelopen zomer ging hij drie maanden schatgra­ven op Java, op zoek naar obscure disco, rammelende funk en psychedelische melodieën uit de jaren 70 en 80. Hij kwam terug met tassen vol cassettebandjes en platen. Daarvan draait hij tot diep in de nacht de fijnste tracks.
Grote Zaal
20:00 Presentatie workshop Jogja Noise Bombingwereldpremière
20:30 – 21:30 Kande
22:00 – 23:00 Filastine & Nova Ruth
Kleine Zaal
20:15 – 21:00 Boi Akih Controlling the Swing wereldpremière
21:30 – 22:30 Senyawa
Kelder
21:00 – 22:00 Jogja Noise Bombing
Vanaf 22:45 Sekan (Jiwa Jiwa)
* Holland Festival Kortingsprijs, van toepassing voor mensen onder de 40 jaar, geldig ID tonen aan de zaal.

View event on Facebook

Line-up

Main Hall

  • Kande
  • Filastine & Nova
A night in indonesia

How to get to Paradiso

Paradiso is on the Weteringschans 6-8 in Amsterdam. That is very close to Leidseplein. From every part of the city there are trams heading towards Leidseplein. From there on out you can walk to Paradiso. Free and secured underground bike parking is available on the opposite side of Paradiso. Travelling by car is difficult, since there are only a few busy parking lots nearby. 

Paradiso Programme

What's on