Liefde wint van duisternis bij Hiss Golden Messenger

Hiss Golden Messenger is de nom de guerre van M.C. Taylor, die met wisselende begeleiders in korte tijd een indrukwekkend oeuvre heeft opgebouwd. Al naar gelang welke telling je raadpleegt, telt zijn discografie in 10 jaar al zeven of negen albums. Het precieze aantal, dat doet weinig ter zake; wat telt is dat kwantiteit en kwaliteit hier gelijk opgaan. De klasse van het ‘niet meer te verbeteren’ Heart Like A Levee uit 2016 wordt eenvoudig herhaald. Hallelujah Anyhow van een jaartje later is een groeidiamant in de Americana releasesberg. Als je alleen maar probeert te denken dat dit album in slechts vijf dagen is opgenomen met zijn tourband, dan slaat je verstand op hol. Zoiets kan haast niet, Dus wel, Hallelujah!

Waar ‘Levee’ de familyman, die Taylor ook is, als centraal thema had – hij was berouwvol over zijn constante afwezigheid thuis door tourverplichtingen – daar draait zijn laatste album om liefde en hoop in tijden van duisternis. Dat is allemaal niet zo somber als het nu misschien klinkt. Laten we zeggen dat hij droefgeestig kan zijn in een op het gehoor ‘vrolijk’ nummer. Voorbeeldje? Op de nogal upbeat overkomende opener met een dubbele bodem Jenny of the Roses zingt hij ‘I’ve never been afraid of darkness, it’s just a different kind of light.’ Op dat speelveld zit hij, niet voor het eerst trouwens. Je mag het liefde-in-donkere-tijden-gegeven als het allesoverheersende thema op al zijn platen beschouwen.

Net als Springsteen is hij de wereldkampioen gebruiker van het woordje ‘darkness’. Het komt nog vele malen voor in zijn tot nadenken stemmende teksten op het album. Zo is er de track Lost Out in the Darkness die het woord zelfs in de titel draagt. In de slottrack When The Wall Comes Down komt het bij wijze van samenvatting nog een keer allemaal keer samen. Het zijn interessante inzichten op even mooie muziek.

What'cha gonna do.
When the wall comes down.
When the wall comes down.
What you oughta do.
Is let it lie.
Let it lie.
And in the gathering darkness vow.
To never go back.
It was built by man and you can tear it down
Tear it down.
Tear it down.

Step back, Jack, from the darkness.

Net als altijd zit Hiss Golden Messenger op Hallelujah Anyhow comfortabel ergens tussen His Bobness en Van the Man in. Bij een vorig bezoek aan Nederland hebben we hier al eens opgemerkt: ‘Excuses, maar de naam Dylan valt weer eens. Hoe je het wendt of keert, de Nobelprijswinnaar is toch de meetlat waar alle singer-songwriters langs gelegd worden. En geloof ons, deze Taylor is een heel speciaal geval. Afkomstig uit de punkhoek is hij zich op een zeker moment gaan storten op meer traditionele muziek. In die zin is hij vergelijkbaar met John Doe van de punkband X, die dat eerder ook heeft gedaan.’ Taylor heeft een geschiedenis met hardcoreband Ignota alvorens hij zich op Americana ging storten, eerst met countryrockband Court & Sparken, later met zijn alter ego en band Hiss Golden Messenger.

Dylan dus: die harmonica op het reeds genoemde Lost Out in the Darkness, die kun je niet anders verstaan. En de track Gulfport, You’ve Been on My Mind speelt leentjebuur bij Mama, You’ve Been on My Mind een outtake uit 1964, die staat op de Bootleg Series (1-3). Let wel: er mag dan verwantschap bestaan, het handelt hier wel om twee verschillende nummers. Hetzelfde valt te zeggen over de Van Morrison-connotaties op Domino (Time Will Tell). Ook Van the Man heeft een liedje dat Domino heet. Dat staat op diens album His Band and the Street Choir (1970). Zie het als Taylors eerbetoon aan zijn muzikale helden.

Bijzonder vreemd in dit verband is een vernoeming van gothband Sisters of Mercy in de tekst van John the Gun. Zou het zijn omdat die een nummer hebben dat Under the Gun heet? Het zou zomaar kunnen. Vergeet niet dat de man in punkbands heeft gespeeld en dat hij een uitgebreide repertoirekennis bezit.

Sinds de release van Hallelujah Anyhow heeft Hiss Golden Messenger nog eenmaal flink de aandacht getrokken. Dat gebeurde in februari van fit jaar met de single Passing Clouds, waarvan de opbrengsten gingen naar de organisatie Everytown for Gun Safety. Aanleiding was de zoveelste shooting in de VS, die op de Marjory Stoneman Douglas High School in Parkland, Florida, waar zeventien doden vielen. Of de single waarvan ook een dubversie bestaat de voorbode is van een nieuw album is (nog) niet bekend.

Op 25 augustus staat Hiss Golden Messenger op ons Sugar Mountain Presents op het OIABM-festival. Als we uit mogen gaan van het vorige, onvergetelijke optreden in Bitterzoet in december 2016, dan is het iets om naar uit te kijken. Voor minder dan legendarisch gaan we niet. We hopen je daar aan te treffen.

Tekst door: Robbert Tilli
Foto door: Adrianne Lenker

Koop hier je kaarten voor het Once In a Blue Moon-festival op 25 augustus.