Het favoriete indie-album aller tijden | Deel 5: Zero 7 – Simple Things (2001)

‘Ik moet zeggen dat ik in de eerste week van die intelligente lockdown wel mijn ups en downs heb gekend,’ bekent ze ruiterlijk. ‘Als freelancer speelde mijn leven zich ineens binnen die vier muren van mijn kamertje af. Eten, slapen, werken, de muren kwamen op me af.’

De eenzaamheid waar onze koning op doelde in zijn televisietoespraak om de bevolking een hart onder de riem te steken, is zeker niet iets wat uitsluitend de ouderen in onze samenleving treft. Ook jonge zzp’ers die vaak bewust kiezen voor een beroepsleven dat fifty-fifty zich thuis en buiten de deur afspeelt zitten ineens in hun uppie. Thuiswerken, goed dat zijn ze gewend, maar dat huisarrest valt wat zwaarder.

Het ergste vindt Lotte dat haar debuut in de ring als kickbokster moet worden uitgesteld. Teleurgesteld: ‘Ik was net vechtklaar getraind en nu gaat het allemaal niet door.’ Precies dezelfde situatie als met al die afgelaste en uitgestelde concerten nu. Wat dat betreft zitten we allemaal in hetzelfde schuitje.

Ze is er de persoon niet naar om bij de pakken neer te gaan zitten. Ze maakt af en toe met een vriendin wandelingen in haar buurt langs de Amstel. Bij een van haar tochtjes door de lege stad oefende ze ‘heel clicks’ met een vriend, je weet wel van die luchtige sprongetjes waarbij je eenmaal los van de grond even beide voetzolen aanklikt. Een toevallig passerende fotograaf vroeg haar of hij dat glorieuze moment mocht vastleggen voor een serie over ‘positieve energie’ in de stad in donkere tijden. Dat mocht.

Hij vroeg haar bij het poseren te denken aan hetgeen waarvoor ze het meest dankbaar was. ‘Dat ik gemakkelijk lach,’ vertrouwde ze die man toe. ‘Daar ben ik nu wel blij mee.’ Helaas is ze is vergeten de foto te vragen. Daarom een selfie bij dit stuk waarvoor ze knettervrolijk plaats nam op een bankje op een zonnige dag. Lachen is haar redmiddel.

‘Er was aanvankelijk een hoop negativisme, zoals met die hamsteraars. Maar ik geloof dat mensen vaak mooier dan lelijk zijn.’ Het klinkt als een variant op de bestseller De meeste mensen deugen. Ze stort zich op alle memes die er loskomen tijdens de coronacrisis. ‘Wat er nu allemaal niet bedacht wordt!’

Muziek is háár middel om in te zetten en om sfeer op te roepen. Om de tijd te doden heeft ze eens een keer geen playlist gemaakt voor haar opdrachtgevers maar gewoon voor haar eigen lol en die van ons, want ze deelt hem (vernoemd naar Achter De Wolken van rapper Willem) onderaan dit artikel. We komen er zo op terug. Eerst maar eens dat favoriete indie-album aller tijden.

‘Simple Things van Zero 7 is een aanrader, vooral nu,’ entameert ze de discussie. Is het die titel, dat we blij moeten zijn met de kleine simpele dingetjes des levens nu? Dat ook. ‘Die titel is heel toepasselijk ja. Geniet van die kleine dingetjes.’ Maar er is meer, veel meer. ‘Dit album is heel rustgevend en chill. Die rust kunnen we nu goed gebruiken. Ik ben terug aan het gaan naar wat relaxtere muziek.

‘Dat hele album laat zich als een geheel beluisteren. Het zit bijna als een playlist in elkaar. De tracks lopen in elkaar over. Veel van het album is instrumentaal. Normaliter ben ik daar niet zo’n fan van. Het is ook echt knap gedaan, maar nu ook weer niet te ingewikkeld. Bij te jazzy of experimenteel haak ik af.

‘Ik heb altijd wel graag een zanglijn nodig, maar die is hier nauwelijks. Over het gehele album maar ook per track is er sprake van veel dynamiek. Elementen komen en gaan. En ook er wordt gespeeld met het volume, dat soms aanzwelt en dan weer afneemt. Sia is een van de vocalisten naast ene Sophie Barker en Mozez. Ik ben een mega Sia-fan. Luister vooral de track Distractions met haar op zang!’

Afgestudeerd als componist (en in muziekproductie) aan de HKU pikt Lotte er nog een track eruit om haar betoog over dynamiek te benadrukken. Ze vindt het lastig om uit te leggen aan niet ingewijden, maar in praktijk blijkt dat best mee te vallen.

Hier is haar tutorial: ‘Het op een na laatste nummer heet Likufanele. Dat duurt zo’n zes minuten lang en is voornamelijk instrumentaal. Als je je aandacht erbij houdt, dan hoor je elementen erin komen en weer verdwijnen. Het begint met een introductie van anderhalve minuut, dan komt er een [Afrikaans] koortje in, dat zich een paar maal herhaalt, maar dat weer wegvalt net als het irritant dreigt te gaan worden. Dat nummer is echt een goed voorbeeld van hoe ze werken.’ Einde hoorcollege. Nou, dat snappen wij best.

Ik vraag haar of ze nog wat meer achtergronden heeft bij Zero 7. Het blijkt te gaan om twee Engelsen, Henry Binns en Sam Hardaker, die samen de creatieve kern vormen. Voor zang bij hun triphoppy downtempo muziek huren ze altijd anderen in. ‘Sia doet vaker mee en wat later in hun carrière ook José Gonzalez.’ Lotte zegt dat ze nog altijd actief zijn. ‘De laatste jaren zijn er Special Editions van Simple Things en van When It Falls [2004].’ Voor echt nieuw werk van het duo moeten we teruggaan naar 2012.

Beloofd is beloofd, we zouden nog even terugkomen op de Achter De Wolken-playlist. Enthousiast komt Lotte haar belofte na. ‘De playlist is gefocust op liedjes die tekstueel de mooie dingen van het leven beschrijven,’ legt ze uit. ‘Een hele leuke en rustgevende oefening is het om de playlist op te zetten, goed te luisteren naar de tekst en met pen en papier alle zinnen op te schrijven die je raken of bijblijven. Gegarandeerd dat je daar blij van wordt.’

Ze pakt haar notitieblok er even bij om haar eigen bevindingen te illustreren met opgetekende zinnen. Bij Walkin' In The Sun van Fink noteerde ze: ‘Even a blind man can tell when he’s walking in the sun.’ En bij Don’t Worry Be Happy van Bobby McFerrin ving ze op: ‘In every life we have some trouble, but when you worry you make it double.’ Van Typhoons Hemel Valt bleef ze haken aan de tekstregel: ‘En ik ben dankbaar voor mijn lach, als ik die niet had was ik depri of suïcidaal.’ Precies zo staat ze zelf in het leven.

De lijst van opbeurende zinnen is eindeloos lang. Kan dat ook anders met nummers als Nat King Cole’s Smile of Lovely Day van de recent overleden soulzanger Bill Withers, Ik wil Alleen Maar Zwemmen van Spinvis, Follow The Sun van Xavier Rudd, Three Little Birds van Bob Marley, Seks Is Leuk van Lucky Fonz III en niet te vergeten Diamonds On the Soles of Her Shoes van Paul Simons meesterwerk Graceland (1986)?

Indiestad laat Lotte verder met rust want ze gaat weer aan de wandel ‘in die stad’.

Tekst door: Robbert Tilli

Voor de luisteraars via Apple Music.