Wat kunnen klanken soms hemeltergend mooi zijn. Neem '99' van Elliot Moss, van zijn EP 'Boomerang' die eind april verscheen als opvolger van zijn bejubelde debuutalbum 'Highspeeds' uit 2015.
Toen de openingsregel in z'n hoofd schoot, zou het nummer zich bijna vanzelf hebben geschreven. Daar kunnen we ons iets bij voorstellen, die ongemeen getalenteerde Moss is niet op z'n achterhoofd gevallen. 'Hide all the keys, and seal our windows / 'Cause I'm going to war / Don't hold your breath waiting for me / 'Cause I may never come home.'
Dat 'I may never come home' herhaalt Moss als een mantra, gek dat zo'n weinig opbeurende tekst zo rustgevend kan werken. Moss is begin twintig, stond eind 2015 al in de kleine zaal van Paradiso en dat jaar ook in het voorprogramma van Editors in het Paard van Troje. Het intrigerende 'Slip' is via Spotify al ruim 32 miljoen (!) keer beluisterd en dat zullen heus echte mensen zijn geweest.
Deze jonge New Yorker staat niet alleen in de traditie van James Blake en Bon Iver, hij beweegt zich op hun niveau. Een stuk toegankelijker, dat wel, en dus zou hij een groter publiek moeten kunnen bereiken. Alleen werkt dat waarschijnlijk niet zo in de wereld van gelaagde minimalistische elektronische pop.
'99' is een klasse apart, echt een juweeltje. Hoe goed we het bezwerende origineel ook vinden, de perfecte uitvoering in zijn serie 'Live In The Studio' (bekijk vooral ook 'Closedloop' en 'Without The Lights') betovert pas echt. 'There are no upcoming tour dates', lezen we op zijn site. Hopelijk komt daar snel verandering in, Moss.
99 – Live in the Studio