De ambassadeurs hebben een hele hoop te zeggen

Eddie Aarts

1. The Colorist Orchestra & Howe Gelb - Not On The Map
2. The Daptone Super Soul Revue - Live! At The Apollo
3. Garrett T. Capps - I Love San Antone
4. Sufjan Stevens & Angelo de Augusti - A Beginner's Mind
5. Jesse Malin - Sad and Beautiful World

Jurian Glas

1. Cory Hanson – Pale Horse Rider
Al eerder dit jaar genoemd, maar blijft op de platenspeler liggen. Zo goed.
2. Charley Crockett - Music City USA 
Contemporaine klassieke country & western a la Hank Williams & Johnny Cash.
3. Adrian Crowley ‎– The Watchful Eye Of The Stars 
Meeslepende nummers, geaccentueerd met strijkers en piano, die een aandachtig luisteraar gijzelen en meevoeren. Een soort Ierse versie van Nick Cave, maar met eigen geluid.
4. Rodney Crowell ‎– Triage 
Een solide country en blues album van deze oudgediende uit Texas
5. Bob Childers ‎– Circles Towards the Sun (1989)
volgens mij geniet deze niet meer levende muzikant vrijwel geen bekendheid.Dat is zeker onverdiend. Geweldige country muziek, alsof hij de vader van Tyler Childers is en deze alles van zijn vader heeft geleerd. Misschien de geestelijk vader?

Joost Abbel

1. Aidan & The Wild – Revelation Never Came
Debuutalbum van songwriter en multi-instrumentalist Diederik van den Brandt. De eerste paar singles maakten al veel indruk en nu is er dan eindelijk het volledige album met sfeervolle indie-folk. Diederik weet als geen ander hoe je catchy melodieën verpakt in een fijn klinkende productie.
2. Richard Swift – Even Your Drums Will Die: Live at Pendarvis Farm 2011
Richard Swift was de producer achter o.a. Foxygen en Damien Jurado, maar zelf ook een getalenteerde songwriter en artiest. Helaas te jong overleden in 2018, is dit album een postuum uitgebrachte concertregistratie. De eerste paar tracks met pianonummers doen denken aan een jonge Tom Waits. Daarna zet een volle band een goede groove neer met een knipoog naar New Orleans.
3. Sam Amidon – Sam Amidon
Sam Amidon heeft een geheel eigen benadering van traditionele folknummers. Hij schuwt het experiment niet, maar dat klinkt nergens geforceerd. Integendeel: je hoort aan alles dat hij heel goed bekend is met de traditionele manier waarop folk gespeeld wordt. De moderne interpretatie van murder ballad Pretty Polly is briljant.
4. Tip Jar & The Bayou Brothers – All That You Wanted
Tip Jar maakte eerder dit jaar al veel indruk met het album One Lifetime. Nu hebben ze een nieuwe single uitgebracht met The Bayou Brothers. Het nummer is een prettige mix van blues en New Orleans grooves. Dat maakt benieuwd naar meer werk van deze twee bands samen!
5. Nora Brown – Sidetrack My Engine
Na Sam Amidon nog een moderne artiest die folk traditionals op een moderne manier interpreteert. Bij Nora Brown blijft dit veel dichter bij de traditie – het klinkt geweldig en tijdloos, alsof het rechtstreeks uit de Appalachians in 1950 komt. Terwijl Brown pas 15 jaar oud is en uit New York komt.

Robbie Klanderman

1. The Northern Belle - The Women In Me
The Women In Me is een zeven nummers tellende EP waarop Stine Andreassen weer laat horen dat ze een van de allerbeste Americana-zangeressen is. Het geluid is dat van het Californië van de late jaren zestig en begin jaren zeventig. The Women In Me is een kleine maar heel fijne plaat.
2. Darling West - Live 2020
Nadat Lucinda Williams het Noorse Darling West live had gezien, noemde ze hun muziek 'kosmische folk'. Aaron Lee Tasjan schreef een nummer met ze. Kortom, Darling West heeft fans die er toe doen. Tien sterke eigen nummers, een voortreffelijke band, de hemelse stem van Mari, muziek van een bovenaardse en tijdloze schoonheid.
3. Tim Easton - You Really Don’t Know Me
Rock, country, folk, blues en pop, het zit allemaal in de muziek van Tim Easton. Hij is een van de meest onderschatte muzikanten van deze tijd. Ruim twintig jaar geleden debuteerde hij met Special 20, een klein meesterwerk. You Don't Really Know Me is opzienbarend. Rockend in het titelnummer, tot tranen beroerend in odes aan de overleden John Prine, in Voice On The Radio, en Justin Townes Earle, in River Where Time Was Born. Het wordt tijd dat de wereld het unieke talent van Tim Easton ontdekt. Hopelijk gaat You Don't Really Know Me daarvoor zorgen
4. The Wild Feathers - Alvarado
Dit is muziek waar Tom Petty voor zal juichen in zijn graf, een plaat die The Eagles zouden hebben kunnen maken als ze ballen hadden gehad. Melodieus, messcherpe samenzang, prachtige liedjes, maar ook altijd creatieve gitaarduels. Hier ontmoeten sixties pop, psychedelica, Southern rock en zonnig Californië elkaar.
5. Jesse Malin - Sad and Beautiful World
Op het eerste deel, Roots getiteld, is hij de weemoedige Ryan Adams-achtige countryzanger, op deel twee, Radicals, is hij de Springsteen-achtige stadse rocker. Ondanks die invloeden blijft Jesse Malin toch vooral zichzelf, een weergaloze zanger en liedjesschrijver die met Sad And Beautiful World een prachtplaat heeft afgeleverd.

Matthijs Ros

1. Rod Gator - For Louisiana
Opereerde voorheen onder de naam Rod Melancon en heeft al een aantal mooie albums afgeleverd. Waar hij op de vorige albums leunde tegen de sound van Mellencamp en Springsteen (wat een prachtig nummer “Wasted Days” hebben die twee samen uitgebracht), valt dit album meer onder de noemer Swamp Rock. Nog nooit een show in Nederland gegeven, dat kan toch niet lang meer duren?
2. Tim Easton - You Don’t Really Know Me
Een album niet alleen over persoonlijk hartzeer, maar juist ook over de verwerking hiervan. Dit leidt tot positieve hoopvolle songs in een folkrock/blues jasje.
3. Broken Hearts & Dirty Windows - Songs of John Prine, Vol. 2
Heerlijk verzamelalbum waarbij de grote namen in de americana (Jason Isbell, Sturgill Simpson, Emmylou Harris om er een paar te noemen) hun versie van een John Prine nummer laten horen.
4. Sean Rowe - The Darkness Dressed in Colored Lights
Intens album met rijke arrangementen. Zeer bijzondere stem.
5. Strand of Oaks - In Heaven
Misschien niet zo sterk als voorganger Eraserland (dat was een jaarlijstjesplaat), maar wel weer een plaat met liedjes die je doen uitkijken naar een optreden van Timothy Showalter.