Bonnie Light Horseman, de als gelegenheidsformatie ontstane samenwerking tussen singer-songwriter Anaïs Mitchell, Fruit Bats voorman Eric D. Johnson en de als sessiemuzikant en producer door de wol geverfde Josh Kaufman mag in z’n soort een supergroep genoemd worden. Op 16 november staat ze met haar ‘vriendenclub’ zelf in Paradiso Noord. Sugar Mountain ambassadeur Eddie Aarts sprak Anaïs Mitchell.
Opgewekt staat Anaïs me via de beeldverbinding te woord. Ze heeft er zin in, want spelen met de groep is een feestje, waarvoor ze haar andere activiteiten op een laag pitje heeft gezet. “Ik krijg vooralsnog zo’n enorme kick van opnemen en shows doen met deze band, dat ik even niet zoveel behoefte heb mijn eigen ding te doen. Maar ik werk wel weer voorzichtig aan iets voor het theater en ben een samenwerking aangegaan die een heel andere kant opgaat. Bonny Light Horseman vraagt vooral plannen, maar hoe druk we ook zijn, de songs blijven komen. Muziek maken met deze mannen is heel makkelijk. Er is veel vertrouwen en het voelt of we iets waar te maken hebben. Geen heel zware verantwoordelijkheid, maar als zich een mooie melodie aftekent, vraagt die om goeie tekst. Wanneer je in je eentje schrijft moet je soms wachten op wat wind in de zeilen, maar hier motiveren we elkaar voortdurend.”
Toeval bracht de drie bij elkaar, legt ze desgevraagd uit: “Josh en ik ontmoetten elkaar toen hij als gitarist met Josh Ritter speelde. We kwamen erachter dat we allebei erg geïnteresseerd waren in traditionele muziek, vooral die van overzee: Britse folk en ballads. We begonnen samen aan wat nummers te werken en rond die tijd ontdekte ik terloops ook de muziek van Fruit Bats. Vlak voordat ik in Colorado een podium opstapte werd hun 'Humbug Mountain Song' gedraaid. Ik vond dat een te gek nummer, maar moest aan de DJ vragen wat er gedraaid werd. Niet lang daarna was Josh op doorreis in L.A. en belde me: ‘Ik heb een eetafspraak met mijn vriend Eric en misschien wil je ook te komen. Hij lijkt me iemand om iets mee te doen in ons ‘folk-projectje’. Hij heeft een band, Fruit Bats.’ Dit heeft zo moeten zijn, dacht ik meteen, en Eric was aan boord.”
Eerste optreden in Wisconsin en opnames in Berlijn
Johnson kwam naar New York op het moment dat een ander toeval het ontstaan van Bonny Light Horseman in een stroomversnelling bracht. Justin Vernon (Bon Iver) en Aaron Dessner (The National), bekenden van de bandleden, waren net gevraagd als curators voor een festival in Wisconsin en een Artists’ residency in Berlijn. “Zij nodigden ons uit om te komen spelen. We hadden nog niet eens een bandnaam of genoeg materiaal om te spelen, maar stemden toch maar in. De kans was te mooi om te laten lopen. We stelden een setlist samen die aanvankelijk bestond uit bestaand materiaal waaraan we een eigen draai gaven. 'Bonny Light Horseman' was een van de songs en onder die naam stonden we op het festival. Vervolgens reisden we af naar Duitsland en die sessie verliep waanzinnig goed. Het initiatief van Justin en Aaron was véél meer dan een duwtje in de rug, want dankzij die aansporing ontdekten we met hoeveel plezier we samenwerkten en wat dat opleverde. En dus gingen we door.”
De opnamen uit Berlijn vormden de helft van het gelijknamige debuutalbum van Bonny Light Horseman, dat kort voor de corona-epidemie uitkwam. “We konden nog net wat optredens doen voor uitverkochte kleine zaaltjes en dat voelde heel goed. Maar ik was acht maanden zwanger van mijn tweede kindje dus een uitgebreide tour kon het hoe dan ook niet worden. We hoefden vanwege covid niets te cancellen en wisten dat het werkte. Het verschijnen van de plaat was daarmee ook wel weer wonderlijk. We konden hem niet promoten en moesten dus afwachten. Maar tegelijkertijd, en misschien herken je dat wel, was het een periode waarin sommige platen een soort troost boden. En we hoorden dat onze plaat dat voor anderen deed. Dat voelde alsof de plaat onbedoeld betekenisvol werd. We werden bovendien verrast door een paar Grammy-nominaties. Zelfs zonder dat alles was ons al lang duidelijk hoe belangrijk en leuk Bonny Light Horseman voor ons was en dus begonnen we te denken aan een opvolger.”
Superkrachten
Je kunt de werkwijze voor onze tweede plaat 'Rolling Golden Holy' het best samenvatten als terugkijken en vooruit bewegen.” Ons materiaal komt in volledige samenwerking tot stand, vertelt ze. “Ieder van ons draagt wat aan. Dat is soms redelijk concreet, maar niemand is zelfzuchtig. Als iets geschikt is voor onze groep voelen we dat vanzelf. Ieder van ons heeft volgens mij eigen kleine ‘superkrachten’. Eric komt uit een wereld van diepzinnige pop en rock en heeft een neus voor catchy melodieën. Ik zit meer in de folk en songwriterhoek en woorden zijn alles voor me. Maar daarmee ben ik absoluut niet de tekstschrijver van de band. Ieder van ons schrijft, maar ik zit er vast wat meer bovenop. En Josh heeft als producer een bijna holistisch gevoel voor wat goed zal voelen en klinken. Hij heeft oor voor muziek, tekst en opbouw, en heeft het vermogen muziek de lucht te geven die nodig is. Muziek vertelt haar verhaal op twee manieren: met tekst en met adem, ruimte en instrumenten.”
Tekst: Eddie Aarts
'Keep Me On Your Mind / See You Free'
Afgelopen juni verscheen de nieuwe plaat 'Keep Me On Your Mind / See You Free', met een opvallend lange titel.
“We waren de hele tijd belachelijk eensgezind. Over de songkeuze, het geluid en zelfs de volgorde. We waren al aan het masteren en vooral Josh ging er vanuit dat het openingsnummer 'Keep Me On Your Mind' ook de titel moest worden. Het voelde als een ouderwetse, klassieke folktitel. Pas op het allerlaatste moment voegden we ook 'See You Free' toe. Het ontstond uit een spontane jam in Ierland en vooral het drumgeluid intrigeerde ons. Niemand dacht dat er werd opgenomen, maar de tape liep. De plaat was eigenlijk al af, maar op afstand sleutelden we deze track in elkaar. Ineens hadden we een extra nummer en was vooral Eric heel stellig dat dit ook het titelnummer moest zijn. Ik zat tussen twee mannen die ineens lijnrecht tegenover elkaar stonden en allerlei argumenten aandroegen. Het compromis voelt uiteindelijk toch heel logisch, want we hebben feitelijk een dubbelaar en deze twee songs zijn letterlijk begin en eind van het geheel. 'Keep Me On Your Mind' staat voor alles waarop we teruggrijpen, alles en iedereen die we graag dichtbij willen houden. 'See You Free' verwoordt het nieuwe en experimentele. En de andere kant van liefhebben; iemand vrij laten. Uiteindelijk dekt de titel dus perfect het geheel.”