Wie Austin zei, die zei altijd Alejandro Escovedo. Dat was altijd een zekerheidje. Maar de ‘man-of-the-decade’ in de jaren negentig volgens het gezaghebbende magazine No Depression is verkast naar Dallas. Dat is een verhuizing die even hard aankomt als een van Amsterdam naar Rotterdam. Kan Austin het predicaat ‘The Live Music Capital of the World’ nog wel claimen nu zijn belangrijkste inwoner weg is? Hoe dan ook, Dallas heeft nieuwe inspiratie en een nieuw album opgeleverd: Burn Something Beautiful.
Wie Austin zei, die zei altijd Alejandro Escovedo. Dat was altijd een zekerheidje. Maar de ‘man-of-the-decade’ in de jaren negentig volgens het gezaghebbende magazine No Depression is verkast naar Dallas. Dat is een verhuizing die even hard aankomt als een van Amsterdam naar Rotterdam. Kan Austin het predicaat ‘The Live Music Capital of the World’ nog wel claimen nu zijn belangrijkste inwoner weg is? Hoe dan ook, Dallas heeft nieuwe inspiratie en een nieuw album opgeleverd: Burn Something Beautiful.
Nieuwe muze: Dallas
Weg is weg. Alejandro Escovedo was het zat in Austin. Hij plakte al een tijdje geen Keep Austin Weird stickers meer op zijn auto. SXSW-gangers kennen die bumperstickers wel, die de trots van de stad moeten onderstrepen. Maar Austin is Austin niet meer volgens Escovedo. Hij ergerde zich al jaren dood aan dat gekoketteer met de muzikale status van de stad door de lokale autoriteiten en de gouverneur in zijn nagemaakte Capitool. In zijn ogen horen rock ‘n’ roll en machthebbers het bed niet te delen. Gelijk heeft ie. Toch ging er een praktische reden aan vooraf. Zijn nieuwe vrouw kreeg een leuke baan in Texas. Voeg daarbij het post-orkaantrauma dat het tweetal opliep op hun huwelijksreis in 2014 en de beslissing was snel gemaakt. Escovedo zien ze niet meer terug in Austin. Hij heeft elders nieuwe inspiratie gevonden.
Met de hulp van zijn vrienden Peter Buck en Scott McCaughey
Samen met zijn vrienden Peter Buck van R.E.M. en Scott McCaughey van The Minus Five schreef hij het excellente nieuwe album bij elkaar in zijn nieuwe liefde, Dallas. Gezamenlijk tekenden ze ook voor de productie. De opnames vonden plaats in Portland, Oregon met The Minus Five als begeleiders aangevuld met Buck. Die plek in het Noordwesten van Amerika gaf de juiste sfeer aan de plaat. Volgens Escovedo klinken gitaren daar altijd het lekkerst, fuzzy en distorted. De vrouwelijke tweede stem is van Kelly Hogan, bekend van de band van Neko Case. Escovedo is door de jaren heen altijd omringd geweest door topnamen. Zo heeft hij in het verleden twee platen gemaakt met de van David Bowie bekende producer Tony Visconti.
Alejandro Escovedo - Horizontal
Burn Something Beautiful rockt op die aangenaam gruizige wijze waar Escovedo het patent op lijkt te hebben. Als je hem niet al kende, zou je nooit geloven dat hier een vijfenzestigjarige bezig is. In openingstrack Horizontal schijnt zijn punkverleden door uit zijn beginperiode. Het refrein blijft zelfs na een halve beluistering al hangen.
Alejandro Escovedo - Heartbeat Smile
Heartbeat Smile, de track direct daarna, trekt die lijn door. Nog een nummer met een glimlach is Beauty Of Your Smile. Had zo op Lou Reed’s Transformer kunnen staan of op Bowie’s Ziggy Stardust.
I Don’t Want to Play Guitar Anymore
En dan ineens is daar de track met de wel zeer opvallende titel: I Don’t Want to Play Guitar Anymore. Dat schreeuwt haast om uitleg. Het blijkt niet alleen terug te slaan op de lange periode aan het begin van het millennium dat hij leed aan Hepatitis-C, een ziekte die hem bijna het leven kostte, maar ook zijn traumatische ervaring met de orkaan die hij maar ternauwernood overleefde. Escovedo raakte een beetje verzeild in een ‘waarom-altijd-ik?’-stemming en had nergens meer zin in, ook niet muziek maken.
De gedachte kwam op dat het misschien wel door de muziek was gekomen. Hij heeft ook lang het leven geleid van een rockster, de koning van de Austin streets, ook niet echt bevorderlijk voor de gezondheid, zowel de lichamelijke als de geestelijke. Peter Buck bracht hem op het idee er een nummer over te schrijven. Zo te horen heeft het een zeer louterende uitwerking gehad op de vertolker, onze ‘Royalty in Exile’, die tegenwoordig dus liever in Dallas verblijft. Dat is een prima plek om te vertoeven, als we Escovedo’s collega Joe Ely mogen geloven, weet u nog wel?
Make America Great Again: maar dan wel zonder muur
Als Amerikaan van Mexicaanse bloede steekt de huidige bouw van de muur tussen de Verenigde Staten en Mexico hem zeer. Burn Something Beautiful is daarom opgedragen aan zijn ouders, die ooit de oversteek naar Texas waagden. Trump is nog groter uitschot voor hem dan George Bush Jr., die ooit zijn liedje Castanets op zijn iPad had staan.
Alejandro Escovedo - Castenets
Jarenlang heeft Escovedo het nummer, dat nog het meest aansloot bij zijn korte tijd met cowpunks Rank & File, daarom niet meer willen spelen. Inmiddels is de ban opgeheven en speelt hij het weer, in het bijzonder als eerbetoon aan Lou Reed. Wat Trump aangaat. Die krijgt zijn eigen slogan Make America Great Again als een granaat in zijn eigen gezicht teruggeworpen met de toevoeging: zonder muur graag.
True Believers - Live on KEXP
Het rebelse is bij de immer goedgeklede veteraan Escovedo altijd gebleven. Zijn muziek heeft nog altijd de power van The True Believers, de gedenkwaardige band uit het midden van de jaren tachtig met zijn broer Javier en Jon Dee Graham, die zelf ook een verdienstelijk singer/songwriter geworden is. Zo heel af en toe treedt deze cornerstone van Austin’s rijke rockhistorie nog op.
Op zijn komende Europese tour laat Escovedo zich overigens begeleiden door leden van Sacri Cuori, de ‘Italiaanse Calexico’. Een winnende combinatie. Perfect gecast voor het schilderachtige Zonnehuis.
Tekst door: Robbert Tilli