12x onmiskenbaar Australische bands

Zelf beschrijven ze hun muziek als “idiot savant punk rock” en we weten niet helemaal zeker wat dat betekent, maar accuraat klinkt het wel. De band uit Melbourne bestaat al sinds 2007, maar bracht aanvankelijk hun muziek uit via vinyl en cassettes en bracht zelfs een split-live cassette uit met Eddy Current Suppresion Ring (tevens een eervolle vermelding). Vorig jaar verscheen ineens voor het eerst in 7 jaar ineens weer een album, ‘Made In China’ en het klinkt weer even raak als vanouds. Terug van nooit weggeweest.

De naam geeft het al een beetje weg, maar is dus gekozen omdat de band uit Queensland een liefde voor skateboarden en roughhousing heeft en daar kom je soms niet helemaal ongedeerd uit. Na optredens op SXSW, Splendour In The Grass en met Buzzcocks, The Black Lips en Best Coast. Door NME worden ze geprezen om hun onmiskenbare talent voor het construeren van korte, krachtige garagepopnummers. Na het horen van nieuwe single ‘Spin’ kunnen we dat alleen maar beamen.

De driedelige, spiksplinternieuwe rockband Surf Trash bestaat uit de broers Andy en Nick en hun beste vriend Lachlan. Debuut EP ‘Busy Doing Nothing’ verscheen afgelopen jaar en staat vol met hele verleidelijke surfrock waarmee ze hun naam in feite gewoon hartstikke waarmaken. Het is gewoon echt heel erg catchy, dan kan het natuurlijk al niet meer misgaan eigenlijk.

Afgelopen jaar verscheen debuut EP ‘Backyard’, gevuld met onweerstaanbare pubrock en Australische alt-rock. Het nummer ‘Nullarbor’ gaat over het feit dat de band hun baan opzegde om door het land te gaan reizen en touren. Komend jaar verwachten de Aussies een volledig album uit te kunnen brengen.

Met single ‘Vacation Forever’ als eerste indruk, belooft het nieuwe album komend jaar een hele hoop. “There’s a baby boomer across the street and it won’t stop staring at me” zingt de band uit Brisbane en het voelt als een ironisch, eerlijk en geestig iets om te zingen in combinatie met het grunge-geluid en de praatzang. Een beetje zoals Pavement dat ook zo vernuftig kan, maar dan met een wat alternatiever jaren ’90 geluid, wat eerder aan Smashing Pumpkins doet denken. Als je van Car Seat Headrest houdt, dan zou dit zomaar misschien ook wel wat voor jou kunnen zijn. Maar kijk maar zelf even of je het daar mee eens bent.

Als we je vertellen dat Green Buzzard indiepop combineert met Guided By Voices achtige garagepunk dan spits je je oren wel, toch? Precies om die reden overtuigde Paddy Harrowsmith NME, The Guardian en Q Magazine ook al. Samen met zijn band tourde hij vorig jaar met Wolf Alice door Engeland en als dat je nog niet genoeg vertelt, kunnen we ook nog erbij noemen dat hij daarna Dave Sitek (TV On The Radio, Yeah Yeah Yeahs, Weezer) als producer binnenhengelde voor debuutalbum ‘Amidst The Clutter & Mess’. Yep, you heard it here first.

De nieuwe band U-Bahn komt niet uit Duitsland, maar werd opgericht in Melbourne. Het excentrieke, Australische vijftal maakt een verslavende mix van new wave en glampop en combineert dat met een uitbundige liveshow. Denk aan heel veel synths, pruiken en glitter. Zelf omschrijven ze hun muziek liever als volgt: “it’s nostalgia for futures that never came to pass; suburban boredom and sexual dystopias”. In 2018 bestormden ze de DIY-scene in hun thuisstad met eerste single ‘Right Swipe’, waarop het zelfgetitelde debuutalbum in 2019 volgde.

Scott & Charlenes Wedding is het uit de hand gelopen indierockproject van Craig Dermody en is ontstaan op een verjaardagsfeest van een vriend ergens in de jaren ’00, toen Dermody nog optrad met Spider Vomit en Divorced (klasse bandnamen). Het project is vernoemd naar de favoriete soap opera van Dermody’s moeder. Twee maanden terug verscheen EP ‘When In Rome, Carpe Diem’, wat eigenlijk gewoon een openhartige verzameling aan alledaagse observaties is. Met een flinke knipoog.

Cecil, Sophie, Georgia en Annabel zijn de vier dames die deel uitmaken van Body Type, een dream team dat vecht voor vrouwelijke representatie in de muziekscène. Hoewel het moeilijk te geloven is dat de unieke lo-fi, garagerockgeluiden slechts iets minder dan een jaar geleden samenkwamen, heeft dit gezellige viertal dit jaar met gierende banden hun debuutalbum uitgebracht. De muziek die ze maken, beïnvloed door Deerhunter, Good Morning en DIIV, kwam voort uit nachtelijke jamsessies en improvisatie op het podium. Samen zetten ze even eigenhandig girl bands verder op de kaart.

Oeps, we hadden eigenlijk het idee om een lijst met netjes tien tips te maken, maar dit is dus niet helemaal gelukt. Het Australische The Stroppies begon initieel als lo-fi slaapkamerproject van de ambitieuze leden (zoals de meeste bands wel, lijkt het). De oprichters van de indiepopgroep zitten allemaal in meerdere bands tegelijk en komen bij Twerps, The Stevens, Boomgates, Dick Diver en Blank Statements vandaan. Inmiddels uitgegroeid tot een kwartet, heeft de fanatieke band een solide basis opgebouwd. Laatste wapenfeit is het onlangs verschenen album 'Whoosh', een vlotte en ongedwongen plaat met luchtige indiepop.

Na een grootschalige tour met King Gizzard & The Lizard Wizard heeft het Australische Stonefield onlangs ‘BENT’ uitgebracht, het nieuwste pareltje van de psychedelische rock scene. Hun muziek is een hommage aan de progressieve rock en psychedelische powerhouses van de jaren ’70, maar de vier zussen deinzen er niet voor terug zo nu en dan een uitstapje te maken naar de heavy metal. De dames zijn binnengehengeld door Flightless Records, het label van King Gizzard & The Lizard Wizard en staan gelukkig net zo garant voor energieke liveshows vol overgave. Het nieuwste album is dan ook opgenomen met Joe Walker en Stu Mackenzie van King Gizz. De Australiërs hebben elkaar klaarblijkelijk gevonden in deze zelfde DIY-attitude.