Tips van de ambassadeurs: "Een plaat waar zelfs je hersens van gaan dansen"

Robbie Klanderman

1. Pokey LaFarge - Rhumba Country
Pokey LaFarge is altijd een buitenbeentje geweest, iemand die het niet zo nauw nam met muzikale grenzen. Op zijn nieuwe album 'Rhumba Country' gaat hij nog een stap verder. Dit is geen Amerikaanse roots-muziek meer, hier komen de roots uit alle uithoeken van de wereld. Mambo, tropicala, rockstedady, jaren vijftig rock ‘n’ roll. Het is het resultaat van de tijd die hij onlangs doorbracht op een boerderij in Maine, waar hij werkdagen van twaalf uur maakte. Daarna vertrok hij weer naar Californië met de wetenschap dat muziek ook best vrolijk mocht zijn en dat hij een tijdje moest stoppen met al die treurige liedjes. Het resultaat is 'Rhumba Country', een plaat waar zelfs je hersens van gaan dansen en die een slecht humeur onmiddellijk omtovert in een zonnige stemming. Dit is de hét medicijn om deze barre tijden het hoofd te bieden.

2. Emily Nenni - Drive & Cry
Met haar debuut 'On The Ranch' veroverde Emily Nenni uit Nashville de harten van muziekliefhebbers die van traditionele hardcore country hielden. Opvolger 'Drive & Cry' is van hetzelfde laken een pak, behalve dat haar stem nog beter is geworden, ze nog meer vertrouwen heeft gekregen als schrijver en ze nu terzijde wordt gestaan door topmuzikanten van onder andere The Deslondes en The Pink Stones. Elf sterke eigen nummers en tot besluit een cover van Terry Allen’s 'Amarillo Highway'. Zo was country ooit bedoeld en Emily Nenni zet die traditie voort en treedt op imposante wijze in de voetstappen van Patsy Cline en de jonge Dolly Parton. Muziek om bij te lachen, te huilen en te drinken.

3. Tim Easton - Find Your Way
De legendarische John Prine zei ooit tegen hem dat het tijd was om eigen liedjes te gaan schrijven. Dat advies nam Tim Easton uit Lewistown, New York ter harte. Hij debuteerde spectaculair in 1998 met 'Special 20' en meer dan tien albums later is er nu 'Find Your Way'. En dat is wederom een echte Tim Easton-plaat, balancerend op de grens van folk, blues en rock ‘n’ roll. Tien nummers die in tekst allemaal kleine romans zijn. Soms zwaar zoals 'Little Brother', over hoe een familie omgaat met verslaving. Soms licht zoals in afsluiter 'By The End Of The Night', een ontroerend rechttoe rechtaan liefdesliedje. En dat is het bijzondere aan Easton; die strijd tussen hoop en wanhoop. Op 'Find Your Way' is hij in elk opzicht in topvorm.

4. Kaia Kater - Strange Medicine
De Canadese Kaia Kater mag zich al jaren verheugen in lovende kritieken van gezaghebbende media als The Guardian en Rolling Stone. Met haar nieuwe album 'Strange Medicine' zal die lof alleen maar groter worden, want dat is een ronduit schitterende plaat. Kater speelt banjo, heeft een geweldige stem en haar liedjes zijn van buitengewone klasse. Als iemand de nieuwe Joni Mitchell genoemd mag worden, dan is zij het. Folk is de basis van haar muziek, maar ze voegt daar op onnavolgbare wijze jazz en blues aan toe. Ze krijgt op 'Strange Medicine' hulp van Aoife O’Donovan, Allison Russell en Taj Mahal. Maar Kater is zelf de grote ster. Wat een talent, wat een zeggingskracht, wat een album!

5. Richard Thompson - Ship To Shore
Richard Thompson heeft ons meer dan vijf jaar laten wachten op een opvolger van '13 Rivers', maar nu is er dan 'Ship To Shore'. Het is het zoveelste bewijs van wat de L.A. Times schreef: Thompson is na Bob Dylan de beste liedjesschrijver en na Jimi Hendrix de beste (elektrische) gitarist. Twaalf nieuwe nummers die weliswaar stevig geworteld zijn in traditionele Britse muziek, maar die even makkelijk diverse zijpaden inslaan, van stevige rock tot Americana. 'Ship To Shore' is een nieuwe parel aan de kroon van een carrière die bijna zestig jaar geleden begon met Fairport Convention en via een handvol prachtplaten met zijn toenmalige echtgenote Linda uitmondde in een onovertroffen solo-bestaan. Luister naar klassiekers in de dop als 'Singapore Sadie', 'The Old Pack Mule' en 'Turnstile Casanova', luister naar het hele Ship To Shore-album, en besef dat de wereld ongelooflijk blij mag zijn met Richard Thompson. Wat een muzikant!

Bonus:
Penny Arcade - Backwater Collage
'Backwater Collage' is het eerste album van de Engelsman James Hoare onder de naam Penny Arcade. Hoare kreeg bekendheid met bands als Veronica Falls, The Proper Ornaments en Ultimate Painting, maar Penny Arcade is zijn lo-fi zolderkamerproject. Elf oorstrelende liedjes, samen goed voor een klein half uur, die hij met fluisterstem zingt en die je het idee geven dat hij bij je in de kamer zit. Zeldzaam intieme prachtmuziek, een kruising van Syd Barrett en een gevoelige Lou Reed. 'Backwater Collage' is een grote muzikale verrassing!